Een zoveelste ode aan Finland

De ijzige wind bevriesd mijn gedachten,
De stilte laat mij luisteren,
De zonnestralen, eens komen ze schijnen,
Het noorderlicht, laat mij even uit de kou verdwijnen

De donkerte zal ik niet voor kunnen vluchten,
De kou zal mij niet kunnen verwarmen, 
De bossen zullen mij laten verdwalen
De wolven en de beren, 
zij zullen mij laten omkeren 

Zoveel heb ik hier niet te zeggen, midden in de natuur 
Bevroren wimpers, rode benen en onbeweeglijke tenen 
Mijn glimlach lijkt bevroren, terwijl de sneeuwstorm mij tegemoet komt